Inmiddels is dag 6 van dit trainingskamp, tevens de een na laatste dag, in het altijd zonnige Benidorm alweer aangebroken. Vandaag was het ontbijt weer vertrouwd om 08:30, waar iedereen in het gesponsorde shirt van Telako verscheen. Het verslag van trainingskamp dag 5 werd vandaag luidkeels voorgedragen door eerstejaars Bas. Aan de ontbijttafel werd een stevige bodem gelegd, aangezien vandaag de laatste, zware veldtraining op het programma stond.
Vanochtend ontbrak fervent wandelaar Henk in de wandeling naar het trainingscomplex Ciudad Deportiva Guillermo Amor. De groep voelde zich erg ongemakkelijk bij het ontbreken van onze chef-wandeling, hoe moesten zij nu op het trainingscomplex komen zonder de grote wandelleider. Henk had vandaag echter een belangrijke taak op zich gekregen. Hij was aangesteld om het mysterie van de verdwenen auto van de dag ervoor op te lossen. Met enige hulp van receptionist(e) Gonzalo werd Henk de weg gewezen naar het lokale politiedepot waar de huurauto van Erik en Geert kon worden opgehaald. Verbazingwekkend genoeg koos Henk ervoor om deze weg niet te voet, maar per taxi af te leggen. Eenmaal aangekomen bij het politiedepot vroeg Henk in zijn beste Spaans waar hij de auto kon vinden. De Spaanse politieagent was in een goede bui, begreep Henk zijn Spaans uiteraard meteen, waarna hij de auto meteen mocht meenemen, zodat hij kon terugrijden naar het trainingscomplex om de laatste minuten van de laatste veldtraining mee te pikken. Onderweg werd al snel duidelijk dat Henk gewend was aan zijn eigen automaatje van thuis. De auto die volgens Erik en Geert als een zonnetje reed, was volgens Henk niet meer dan een barrel. De auto sloeg drie keer af, het bleef maar sputteren, maar volgens Henk lag dit niet aan hem of zijn rijkunsten.
De laatste veldtraining in Benidorm was een pittige. De mannen mochten dan nog genieten van de stralende zon op hun gezicht, maar verder werden ze vooral flink afgeknepen door Sjaak. Voorzien van een hartslagmeter stond er een pittige loop op het programma waarbij er tweemaal een piramide (af)loop werd afgelegd door de mannen. Het tempo zat er direct goed in, dit tot grote tevredenheid van Sjaak. En een ieder weet, als Sjaak tevreden is, dan wordt er écht goed gelopen. Na deze loop waren er twee verschillende afwerkvormen; de aanvallers en middenvelders deden een afwerkoefening gericht op de directe omschakeling. De verdedigers werkten in een patroonvorm, waarbij de één na de andere bal in de winkelhaak verdween. Onder toeziend oog van Frank mochten de verdedigers ook nog even aan hun verfijnde techniek werken door al slalommend door pionnen uiteindelijk af te ronden op Lance zijn kooi(j). De verdedigers maakten zichtbaar stapjes vooruit; de pionnen bleven netjes op hun plek staan en het tempo ging langzaam maar zeker steeds verder omhoog. Toen ook de ballen nog achter elkaar de kruising in vlogen, had Frank genoeg gezien. Deze training had zijn uitwerking gehad, klasse mannen.
De training werd afgesloten met een partijvorm van twee keer een kwartier, waarbij er verschillende goede voetbalmomenten te zien waren. Hoewel de inspanning eerder deze training her en der zijn tol leek te eisen, wilde de mannen niet voor elkaar onder doen. Het spel golfde heen en weer en er werd lekker vrijuit gevoetbald. Opvallend moment tijdens de partij was het schampschot van Joey wat heel zachtjes de neus toucheerde van Boy. Hij liet zich vervangen door Lance en ging met een, naar eigen zeggen, zware bloedneus aan de kant zitten. In de dug-out lachte Boy ondertussen stiekem in zijn vuistje. Het plan leek te slagen; kostte wat kost wilde hij vandaag niet latje-trappen met zijn roomie Nigel. Na een scherp partijspel vond de technische staf het na twee maal een kwartier mooi geweest. Er was goed getraind en het was tijd voor het laatste rondje latje-trap van dit trainingskamp.
Nigel en Boy hebben al historie geschreven door liefst drie keer te verliezen met latje-trap, maar vandaag spande toch wel de kroon. Boy was naar eigen zeggen echt niet in staat om mee te doen, waardoor Nigel het alleen moest doen. Van je roomie moet je het immers hebben… Het was al snel duidelijk dat de mannen de afgelopen dagen gewerkt hebben aan hun balgevoel. De meeste mannen hadden niet meer dan drie pogingen nodig om de lat te raken. Sommige kamers hadden dit aantal pogingen samen nog niet eens nodig; netjes mannen! Wonder boven wonder schampte Nigel na enkele pogingen heel lichtjes de lat. Normaal gesproken was het nu de beurt aan Boy om met de andere drie achterblijvers, Bryan (met roomie Mark), Angelo (met roomie Rick) en Rik (met roomie Nando) uit te maken wie de spullen mocht dragen. Boy durfde echter niet meer mee te doen met latje-trap en uit medeleven van zijn teammaten, mocht Nigel gaan zitten en hoefde zo niet viermaal op rij de spullen te dragen. We zijn blij voor je Nigel. Van de laatste drie kamers schoot Rik al vrij snel op de lat, waarna Angelo & Rick en Bryan en Mark overbleven en zo voor de laatste keer de verantwoordelijkheid kregen over de spullen. Met name het optreden van Bryan was opmerkelijk. De inmiddels afgetrainde Bryan had vastberaden besloten om het vandaag op zijn sokken te doen. Deze ietwat arrogante houding werd hem fataal; roomie Mark kwam vandaag niet eens aan schieten toe…
Na de training liepen de mannen, vertrouwd als altijd, onder leiding van Henk terug naar het hotel om hier de lunch de nuttigen. Na de lunch werd iedereen om 14:45 uur in de lobby verwacht om naar het strand te vertrekken. Het was immers tijd voor de jaarlijkse traditie: de vreemdelingen/nieuwelingen bokaal. Ook dit jaar waren er weer genoeg personen die mee mochten doen. Zij werden ingedeeld in de twee volgende teams: Team PartyWortel bestaande uit Nick, Brent, Lance en Mark en Team Paap met daarin Rik, Bas, Brian en Dick, waarbij laatstgenoemde zich vrijwillig aangemeld had om een even aantal te creëren. Klasse Dick!
Er was door de organisatie een parcours uitgestippeld waarbij de participanten zich één voor één door het mulle zand mochten begeven. Het parcours begon met het draaien van rondjes om een pylon, gevold door een sprint richting de zee. Hier moesten zij een verlate Nieuwjaarsduik nemen om vervolgens richting de boulevard te tijgeren. Net als vorig jaar werd er daarna een ballon opgeblazen totdat deze klapte. Het laatste onderdeel van het parcours was het drie maal hooghouden van de bal met het hoofd. Een ieder slaagde hierin met vlag en wimpel. Uiteindelijk is deze slijtageslag gewonnen door Team PartyWortel. Zij kregen de wisselbokaal overhandigd. Gefeliciteerd mannen!
Na dit jaarlijkse ontgroeningsritueel konden de mannen een eigen invulling geven aan het einde van deze middag. Sommigen zochten de Benidormse bowlingbaan op en anderen legden een kaartje middels een potje pokeren of klaverjassen. Om 19:30 uur werd iedereen weer verwacht aan de eettafel in het gesponsorde Telako shirt om van het laatste diner te genieten in het hotel. Na het eten werd er nog wat verder gekaart, waar de pokertafel van Youri zeer populair was. Het was niet alleen Haagse bluf vandaag; hij kan lekker pokeren. Of zoals hij het zelf zegt “pokurûh”. Na deze intensieve dag, zochten de mannen op tijd hun bed op. Morgen wacht ook weer een lange (reis)dag, daar de spelers pas aan het einde van de middag op worden gehaald bij het hotel om richting het vliegveld van Alicante te rijden om vervolgens de vlucht naar Amsterdam te nemen.
Voordat we ’s avonds terug gaan naar het koude Nederland wordt de dag nog gevuld met een activiteit die voorbereid is door eerstejaars Mark. De mannen zijn benieuwd wat hij voor ons in petto heeft….
