Net als gisteren werd de gehele groep om 08:30 uur, na een goede nachtrust, verwacht aan de ontbijttafel in het gesponsorde shirt van
Blue10. De spelers druppelden de eetzaal binnen, waar Piet al wild gebarend Alexander Wagener toesprak. Het bleek om een grove fout te gaan in het verslag van Alexander die hij voor HaaglandenVoetbal had geschreven. Hij had namelijk twee namen gemist die de ‘roomies’ moesten ondersteunen bij het dragen van de spullen van en naar het trainingsveld. Aan de ontbijttafel zat Dick de slaap uit zijn ogen te wrijven en met wallen onder zijn ogen doelloos voor zich uit te staren, omdat zijn journalistieke roomie het nodig vond om tot diep in de nacht zijn bijdrage voor HaaglandenVoetbal te schrijven. Is dit ook wanbeleid Dick?
Alvorens het verslag van de vorige dag werd voorgedragen, feliciteerde een ieder trainer Frank met de verjaardag van hem en zijn vrouw. Ook dit jaar heeft hij weer toestemming gekregen om tijdens de verjaardag van zijn vrouw op trainingskamp te mogen. Dat doe je goed Frank, en gefeliciteerd Jacqueline! Wij wachten met smart op een traktatie… Vandaag was het de beurt aan eerstejaars Nick om luidkeels de samenvatting van de voorgaande dag ten gehoor te brengen. Iedereen kon zien en zelfs horen dat de linkerwang van Nick flink opgezwollen was, waardoor hij wat moeilijk uit zijn woorden kwam. Of dit door zijn snurkende roomie komt of dat er iets anders gebeurd is, is voor ons de vraag en voor hem een weet… Over geruchten gesproken. In de lobby gonsde het van de geruchten dat vier op leeftijd geraakte dames geklaagd hebben over het gesnurk van onze hoofdtrainer Piet Boon. Deze dames zijn hier voor hun welverdiende (vakantie)rust gekomen, maar of zij deze rust ook daadwerkelijk zullen krijgen deze week, is nog maar de vraag. Piet was sowieso goed bezig vanochtend. Na verwoede pogingen om “zijn kamer” te openen, en na het inschakelen van huis vriend(in) Gonzalo, kwam hij erachter dat hij voor de verkeerde kamer stond. Toch best knap na 3 dagen….
Na het ontbijt gingen de mannen wederom te voet naar het Ciudad Deportiva Guillermo Amor, onder leiding van hoofd wandeltochten Henk. Eenmaal aangekomen op het zonovergoten trainingscomplex kwam er een glimlach op het gezicht van eenieder; met een graad of 20 trainen onder de stralende zon, dat is geen straf. De training van vanochtend kan omschreven worden als een uitlooptraining van de eerste twee pittige trainingen en diende als voorbereiding op de wedstrijd van vanavond. Tijdens het positiespel kwamen Geert en Tom van Veen aanlopen, waarna Tom snel zijn trainingskleding aantrok en zich bij de groep voegde. Beide heren konden in verband met werkzaamheden op de zaak nog niet eerder afreizen naar Benidorm en waren vanochtend vroeg geland in Alicante en zullen dit weekend bij de groep blijven, top!
De training werd ook vandaag afgesloten met een enerverend rondje latje-trap. De vraag was vandaag vooral of Nigel zijn roomie Boy dit keer wel aan schieten zou toekomen. Ondanks dat verschillende mensen het goede voorbeeld al hadden gegeven, bleef Nigel verwoede pogingen wagen om de lat te raken. Wederom met erg weinig succes. Na de zoveelste poging gooide Nigel het over een andere boeg. Hij maakte een lange aanloop, struikelede onderweg, en in zijn val raakte hij de bal compleet verkeerd wat voor onze Nigel niet verkeerd uitpakte. Zowaar ging de bal in de goede richting en schampte lichtjes de lat. Een uitgelaten Boy had dit keer wel een bal onder zijn t-shirt bewaard en was direct klaar om zelf aan te leggen. Uiteindelijk bleven Boy, Rico en Lars over om te strijden om de laatste, veilige plek. Na enkele pogingen schoot Boy de bal op de lat en was zo blij als een kind. Wat Boy hierbij vergat was dat er altijd een gelijkmakende beurt is voor de andere kamers. Onder grote druk schoten zowel Rico als Lars de bal vol op de lat. Verbouwereerd stond Boy toe te kijken en moest flink op zijn lip bijten om zijn tranen te onderdrukken. Na enkele oppeppende woorden van hoofd communicatie Nigel raapte Boy zichzelf weer bij elkaar om zijn bal toch weer richting de lat te schieten. Hierna was Rico zijn tweede poging raak, waar Lars en Boy hun kans misten. Dit zorgde ervoor dat Nigel wederom verantwoordelijk is voor de spullen, samen met roomie Boy. Deze grote verantwoordelijkheid mogen zij delen met roomies Lars & Marcel. Ook Frank’s optreden tijdens latje-trap bleef niet onopgemerkt. Na 8 pogingen die netjes in de goal eindigde, kreeg hij toevalligerwijs last van een bovenbeenblessure waardoor hij niet verder kon en gelegenheidsroomie Luke het mocht overnemen. Een blessure betekent: melden bij Sjaak voor een behandeling. Benieuwd of hij ook hier zijn lieftallige handjes laat spreken en als zachte heelmeester kan dienen…
Na de training werden de buikjes gevuld door middel van een late lunch. Dit in verband met de wedstrijd die ’s avonds op het programma stond. Om 18:30 uur verzamelde de groep zich weer in de lobby van hotel Poseidon, waarna de wandeling richting het speelveld werd ingezet, uiteraard onder leiding van fervent wandelaar Henk. Eenmaal aangekomen bij het stadion van de lokale FC, gingen de mannen het veld op om deze te keuren. Met goedkeurende blikken kwamen de heren terug en zochten de kleedkamer op om zich klaar te maken voor de wedstrijd. De wedstrijd stond onder leiding stond van een ingehuurd arbitraal trio en begon om klokslag 20:00 uur in de thuishaven van het vlaggenschip van Fundacion Benidorm club Deportivo. Het spel van de Spanjaarden was bij tijd en wijle een genot voor het oog, ook al leverde het niet veel kansen op. De Dijkse vereniging stond ook vandaag weer als een huis en in de omschakeling waren we levensgevaarlijk. In één van deze omschakelmomenten vond Joey de lopende Tom die de bal goed meenam, om zijn as draaide en droog afdrukte. 0-1.
Hierna kregen we meer grip op de wedstrijd, ook al resulteerde dit niet in uitgespeelde kansen. Onze Spaanse gastheren kwamen niet veel verder dan wat afstandsschoten op de goal van Boy. Vlak voor het rustsignaal volgde een prachtige aanval, waarbij de patroonvorm van gisteren in de praktijk werd gebracht. De op snelheid liggende Angelo werd aan de rechterkant, op het perfecte moment, in de diepte gestuurd door Youri. Naast zich zag hij onze diepe spits Luke vrijlopen en na een goede breedtepass van Angelo op Luke, kon hij de bal in het doel glijden. 0-2.
In de rust was het tijd voor wat aanpassingen in het elftal, zodat iedereen speelminuten zou krijgen. Het spelbeeld in de 2e helft bleef nagenoeg gelijk, de Spanjaarden hadden veel balbezit, maar wij waren het gevaarlijkst in de omschakeling. Na een uur spelen was het Lars die door een prachtige hakbal van Nando alleen voor de keeper kwam en de bal diagonaal in de hoek van het goal schoot. 0-3.
Vlak na dit doelpunt leidde miscommunicatie in de Dijkse verdediging tot een kans voor de thuisclub, welke zij direct afmaakten. 1-3. Rond de 75e minuut was het Marcel die, mede door een struikelende tegenstander, een weergaloze pass in huis had en roomie Lars vrij voor de keeper zette. Hij aarzelde niet en werkte koel de 1-4 binnen. De meegereisde supporters waren buiten zinnen en klapten hun handen stuk voor het tentoongestelde spel. Zij waren niet voor niets naar het stadion gekomen. De resterende 15 minuten werden professioneel volgemaakt, zonder dat er echt kansen ontstonden. De Spaanse scheidsrechter floot op exact 90 minuten voor het eind van de wedstrijd, waarna de handen werden geschud. Een verdiende overwinning voor onze Dijkse mannen, tegen een goed spelend Fundacion Benidorm club Deportivo.
Na de wedstrijd ging het collectief richting het hotel, werd onderweg een gezonde sportmaaltijd genuttigd en maakten de heren en dames zich klaar voor de avond waarin zij mochten proeven aan het bruisende nachtleven van Benidorm. Morgen mogen de mannen genieten van een welverdiende rustdag.
Tot morgen.
Anton
