En óf we ons genaaid voelden! Zelf wónnen we, met ruime cijfers (6 – 2), van de VV Maasdijk. Voldoende om – seizoen `93/`94 – beslag te leggen op de derde periodetitel. Dachten we. Het huidige vierde schopte het halve dozijn doelpunten tegen De Maasdijk bij elkaar. Leo Lievaart (3x), Marco Gardien, broer Richard en een andere Richard, Richard van Elswijk, waren die middag de doelpuntenmakers. Zij maakten deel uit van het elftal van trainer Hans v.d. Toorn, dat die middag, op de valreep van het seizoen, een prijs in de wacht ging slepen. Dachten ze… Want VV Lyra ging er met de buit vandoor! Toen de wedstrijd tussen Honselersdijk en Maasdijk was afgelopen, was er nog niets aan de hand. Lyra stond weliswaar met 4 – 1 voor, en er waren weliswaar nog 12 minuten te spelen, maar… Inderdaad, maar… Twee – tien stond er uiteindelijk op het Wateringse scorebord. En Lyra kon gaan feestvieren… Onze SV klaagde ach en wee. Terecht. Maar wat was de rol van ons tweede elftal? Dat op dinsdagavond 10 mei nog wist te winnen van KMD 2, maar het tegen een gemotiveerd Maasdijk 2 niet redde. De relatie met KMD kwam halverwege mei 1994 in ieder geval op méér dan scherp te staan. Typiste Hannie Stoorvogel werd zo halverwege de jaren `90 van de vorige eeuw overigens (pas) voor het eerst geconfronteerd met digitale data-aanlevering. Aan e-mail deden we nog niet, maar floppy`s kende de wereld al wel. En ook het clubblad maakte uiteindelijk de stap richting digitaal tijdperk. De allereerste floppy werd zelfs tweezijdig beschreven ingeleverd. Letterlijk beschreven! De diskette bleek leeg… Maar hoe digitaal de wereld ook wordt, het leven van alledag blijft alledaags. Zoals het onderhoud van de velden, dat in overleg met de gemeente per 1 mei 1994 in eigen beheer mocht/kon worden genomen. En het afscheid van Jan de Brabander als voetballer. Na waarschijnlijk ruim 700 wedstrijden in de diverse selectie-elftallen van De Dijk. Jan maakte ná Peet Zuijderwijk als 2e Dijkenaar de 500 wedstrijden in het eerste vol, vóór nummer drie, Leo Lievaart. Die op zijn beurt gedwongen afscheid moest nemen van een verjongend Westlands XI-tal. Maar ook alledaagse dingen als de naamgeving van ons clubblad passeerden zo`n tiental jaren geleden de revue. Strijppraatjes werd het. De gemiste periodetitel was toen al weer wat naar de achtergrond verdrongen. Maar helemaal vergeten deden (en doen) we het nooit…
