Trainingskamp dag 1: Een alarmbelletje doen rinkelen
woensdag 3 januari 2018

Om 04.15 uur verzamelden de mannen en vrouwen van de selectie op sportpark de Strijphorst, waaronder tot ieders groot genoegen ook onze hoofdtrainer Piet Boon. Het leidersduo Jaco en Luc was zelfs al om 03.45 uur aanwezig om ervoor te zorgen dat er voor een ieder de gelegenheid was om in de kleine kantine een kop koffie te drinken en elkaar de beste wensen voor 2018 te wensen. Helaas lukte het de heren op geen enkele manier om het alarm er vanaf te halen, waardoor we het clubgebouw niet konden betreden. Ook de toegesnelde Erik kreeg het alarm er niet vanaf. Hopelijk is dit geen voorbode voor de rest van het trainingskamp...

Ondanks dat de verzameltijd bij iedereen bekend was, presteerde sommige het om alsnog later te verschijnen dan het afgesproken tijdstip. Onder andere vader en zoon Dick en Nigel Hendriks, die op elkaars wekker hadden gerekend, kwamen (te laat) op hun dode akkertje aanlopen. Terwijl de groep deze laatkomers verwelkomde met een luid applaus, reageerde zij hierop zeer gelaten. Waarschijnlijk zichzelf niet realiserend dat hier altijd consequenties aan vast zitten. Nu iedereen er was, konden de koffers de bus in en konden we onze reis aanvangen richting Rotterdam The Hague Airport voor een vlucht van ruim 2 uur naar het altijd zonnige Benidorm. Na een voorspoedige reis stond de bus in Alicante netjes voor ons klaar om ons naar 'ons eigen hotel' te brengen. Top geregeld Izan!

Helaas stond onze grote vriend(in) Gonzalo ons (nog) niet op te wachten bij het hotel, waardoor we het dit keer zonder welkomstknuffel en idem glimlach moesten doen. Ook aan het einde van de dag helaas nog geen teken van leven van Gonzalo; hopelijk is hij er morgen wel weer! In het uurtje tot de lunch konden de mannen even genieten van wat zonnestralen, terwijl leiders Dick en Luc en de vloeiend Spaans sprekende Rick naar het gemeentehuis togen om de trainingsvelden voor de komende week te betalen. Na goed voorbereidend werk van Izan in Nederland, liet nu Rick zich van zijn beste kant zien en zo waren de velden binnen de kortste keren geregeld. Het was bijna on-Spaans snel, maar wel erg prettig.

Mede door het vroege verzameltijdstip en de lange reis hadden de mannen en dames inmiddels wel wat trek gekregen. De knorrende maagjes werden dan ook in zeer korte tijd gevuld tijdens de lunch, waar de mannen een goede bodem moesten leggen voor de welbekende strandtraining, de eerste training van 2018. Sjaak had ons al beloofd dat het latje ook dit jaar weer hoger gelegd zou worden en dit ondervond Leon op de weg naar het strand aan den lijve... Onderweg naar het strand vertelde Erik aan een ieder die het wilde horen hoe goed zijn voorbereiding dit jaar wel niet was geweest. Van Dam-tot-Dam-loop tot en met meerdere keren per week, urenlang wielrennen; het kan dit jaar echt niet aan zijn voorbereiding liggen..... De strandtraining begon traditioneel met de Rots-tot-Rots-loop, waar het tempo langzaam maar zeker werd opgevoerd door loopwonderen Lars en Ricardo. Erik volgde in hun slipstream, dat belooft wat van de week... Ook leider Dick liet zich van zijn beste kant zien en liep dapper met de mannen mee. Benieuwd hoelang hij dat deze week gaat volhouden.... Na een goede 5 kwartier trainen in het mulle zand vond de technische staf het mooi geweest en werd er aan het zwembad een nieuwjaarsborrel gedronken.

Na het avondeten werd er nog wat gekaart in de lobby, waarna een ieder op tijd zijn bedje opzocht. Het was een lange dag en iedereen wil morgen natuurlijk fit op de eerste veldtraining van 2018 verschijnen. Het weer is fantastisch, het belooft weer een mooie week te worden.

Tot morgen!
Anton

Advertentie

Sosef & v/d Knaap