Om 08:15 was het verzamelen in de eetzaal voor het ontbijt. Voordat iedereen vrij was om het buffet af te struinen voor iets lekkers, was het vandaag Devin van Dijk zijn beurt om het verslag van dag 1 voor te lezen.
Nadat een ieder was geïnformeerd en zijn buikje had rond gegeten, was het tijd om ons klaar te maken voor onze eerste veldtraining van dit trainingskamp. Dit jaar zitten we iets verder met ons hotel van het trainingscomplex af dan vorig jaar. Om niet voor onverwachtse verrassingen te staan was het onze leider Patrick van Gils zijn taak om uit te zoeken wat de kortste route naar het trainingscomplex is. Na heel Benidorm gezien te hebben, waren de twijfels groot of dit wel degelijk de kortste route was. Het was onder andere de door de strandtraining van gisteren met kramp kampende Erik Sosef die steen en been klaagde. Naar verluid schoot de kramp erin met een potje klaverjassen en heeft deze de hele nacht aangehouden...
Eenmaal vermoeid aangekomen op het trainingscomplex, werden onze spelers direct aan het werk gezet. De spelers moesten het tijdens het begin van de training overigens doen zonder leiders Peet en Jaco. Zij reisden af naar het plaatselijke gemeentehuis om de huur van de velden te regelen, dat zij in het roze gekleed waren deed menig wenkbrauw fronsen. Wij hebben ze lang niet gezien en er verder niets meer van gehoord... De groep was niet helemaal compleet, met zo’n 20 man op het veld. Daarnaast bleven wat geblesseerde spelers in het hotel achter waar zij gebruik maakte van de fitness en zwem faciliteiten ten behoeve van hun herstel.
De training begon traditioneel met 3 grote rondes los lopen. De warming up en rompstabiliteitoefeningen werden wederom stilzwijgend, geconcentreerd en met veel beleving uitgevoerd onder leiding van hoofd amusement Suus. De enige opmerking die gemaakt werd kwam bij Branco Kok vandaan toen hij Frank van Zijl erop attendeerde dat hij in zijn zon stond... Daarna volgde een inspeelvorm, positiespel en een grote partij. De training werd afgesloten met het inmiddels traditionele latje trap waarbij de kamergenoten een team vormen. De laatste 2 tweetallen bestaande uit Erik Sosef, Joey Heskes, Niels Bransen en Nicky Pieter Peters kregen de eer om de spullen mee terug te nemen naar het hotel, omdat zij het voor elkaar kregen om beide de lat niet te raken. Joey Heskes maakte wel een hoop doelpunten tijdens zijn verwoede pogingen om de lat te raken, maar of dit nu ook echt de bedoeling was...
Om 13:45 was het tijd om te lunchen. Na de lunch werd een ieder buiten verwacht voor een groepsactiviteit. De activiteit bestond uit een opdracht waarbij de groep in 6 viertallen werd verdeeld waarbij minimaal 2 verbeterpunten moest worden gegeven op het gebied van Spelers, Team, Training/Trainers, Begeleiding en Vereniging. Nadat elke groep de verbeterpunten op een pamflet had geschreven werden deze door iedere groep afzonderlijk gepresenteerd, waarbij uiteraard traditiegetrouw werd afgesloten met de vraag van Nick; 'Zijn er nog vragen?' Hoewel iedere presentatie zeer uitgebreid en duidelijk was, ontstond er hier en daar toch wat stof voor verdieping. Op het onderdeel begeleiding (leiders, vlaggers, verzorging) gaf iedere groep aan dat men meer dan tevreden is over de invulling die hieraan gegeven wordt door de diverse personen. Enige punt van aandacht was helaas toch voor Jacobus de Wijs, daar verschillende mensen het gevoel hebben gekregen dat hij zijn taak als 'reislijer’ niet al te serieus neemt. Jacobus heeft met tranen in zijn ogen beterschap beloofd en garandeerde keeper Tom meteen dat hij alles in het werk zou stellen om zijn vermiste pasje terug te vinden.
Om 20.00 was het tijd voor het avonddiner, waarbij de complimenten wederom op conto van de kok van dienst komen. Ditmaal heeft de groep gewacht op trainer Piet die bordje na bordje (met een flinke hoop) haalde en vol overgave weg at. Ongelooflijk wat die man kan eten… Na het diner waren de mannen tot de klok van 24.00 uur vrij om te doen wat zij wilden. Enkele bleven achter in het hotel en een aantal ging gesoieerd en vol vertrouwen naar de lokale boulevard. Tot ieders verassing troffen zij alleen verlaten kroegjes aan. Gelukkig hebben Tom en Tom nog een oude bekende ontmoet, waarmee hun avond niet meer stuk kon. Even voor twaalven meldden de mannen zich weer in het hotel en gaf vriend Youri van der Borg onder luid gejuich van de aanwezigen op de dansvloer nog een dansje weg, waarna iedereen moe maar voldaan zijn mandje opzocht.
Morgen om 8.15 moet iedereen weer fris en fruitig aan het ontbijt verschijnen, dat moet goedkomen.
