Je staat er nooit zo bij stil, maar d`r zijn wat megaklussen geklaard de afgelopen vier decennia… Ál die vrije tijd, ál die zorgen, ál die druk. Want ook al is het dan veelal onbezoldigde arbeid, de stress hoeft er niet minder om te zijn. Klus nummer zoveel betrof de aanleg van nieuwe en omleg van bestaande voetbalvelden, in 1992. het gevolg van uitbreidingsplannen van wat toen nog Bloemenveiling Westland heette. Het hoofdveld bleef het hoofdveld, zij het dat het 20 meter werd opgeschoven. Helaas 20 meter vérder van de kantine af. Daarnaast werden onze andere drie velden richting Molenlaan aangelegd, en werd het riviertje de Strijp door onze, vanaf dat moment oude, velden getrokken. Op 15 april 1992 werd – met het verplaatsen van een cornervlag – het officiële startsein van de ombouw gegeven. Door wethouder Oprel van de derde betrokken partij in dit verhaal, de gemeente Naaldwijk. Voor onze club waren er aan het project geen kosten verbonden. Veiling én gemeente namen hun verantwoordelijkheid in deze gedwongen verhuizing. De uitgangspositie was nieuw voor oud. Alles wat je hebt, krijg je weer terug, in nieuwstaat. En er werd niet op een guldentje meer of minder gekeken, hetgeen onze toenmalige voorzitter Cor de Hoog, tevree stemde. We sleepten zelfs nog wat extraatjes in de wacht. Zoals het afsluitbaar kunnen maken van het sportpark. Bij de aanleg ervan, in 1979, werd De Strijphorst bij wijze van experiment als openbaar terrein betiteld. Géén succesvol experiment, wat SV Honselersdijk betreft. Hoewel menig inwoner van Honselersdijk daar anders over gedacht zal hebben. Parkeerruimte kregen we er ook bij, in de nieuwe situatie. Ruimte die – dankzij de gebruikte asfaltsoort – ook nog `ns als verhard trainingsveld gebruikt kon worden. Wat, in ieder geval tót áán de aanleg van ons eerste kunstgrasveld, zéker gebeurde. Ook de entree werd verplaatst. Van de Strijpzijde naar de Molenlaankant. Maar, een vijfde speelveld zat er helaas niet in. Onze enige teleurstelling van de hele verhuisoperatie. Toch? Niet helemaal, want vanuit het omniverband, waar we als SV Honselersdijk toen nog steeds deel van uitmaakten, werd ná oplevering een claim van maar liefst ƒ430.000 bij de gemeente neergelegd. Wegens verloren gegane functies van onder meer het clubgebouw, de bestuurskamer, het balkon, de kleedkamers en de hoofdentree. Ook gaf de sportclub aan, dat als gevolg van alle verschuivingen, uitbreiding van het complex niet of nauwelijks meer tot de mogelijkheden behoorde. Hoe verhield het tóch wel tevreden gevoel van de voetbalvereniging SV Honselersdijk zich toentertijd tot de claim van de omnivereniging? Niet echt, dus. Wat intern tot nogal wat spanningen leidde. Het nieuwe sportpark werd in ieder geval conform planning geopend op 29 augustus 1992. Nog wel door de toenmalige minister van het eveneens toenmalige ministerie van Welzijn, Volksgezondheid en Cultuur, drs. Hedy d`Ancona. Normaalgesproken niet te gast bij een lokale sportvereniging, zoals haar speechwriter het haar voorschreef, maar een enkele keer wilde ze wel van die regel afwijken. Zoals in 1992 in het geval van onze eigen SV Honselersdijk. En daar waren we maar wat trots op!
