Clubicoon: Leo Wie had dat ooit gedacht? Leo gestopt met voetballen! Zijn Honselse voetballeven is bijna net zo oud als de bijna 50-jarige de S.V. Honselersdijk. Zijn sportieve inzet in al die jaren kwam ook de club ten goede. Eusebio, de Portugese voetballer die onlangs is overleden, heeft veel betekend voor het voetbal in zijn land. Op Honsels niveau kan dat ook worden gezegd van Leo Lievaart. In zijn beste voetbaljaren hoorde je zijn fans, tegen het fanatieke aan, vaak het “Leo, Leo, Leo” scanderen. Daarmee zwiepten de supporters het vlaggenschip op naar hogere niveaus. Bij al die lof bleef Leo gewoon Leo. Geen kapsones, net als Eusebio. Het ging beide mannen om het spelletje. De liefde voor het voetbal was groot. Na zijn topjaren heeft Leo nog decennialang zijn talenten op andere manieren voor de club ingezet. Als de club al een rijtje clubiconen heeft, dan past Leo Lievaart er ook prima in.
Op weg naar het jubileum is het een mooie gelegenheid om de aandacht voor Leo te combineren met een voetbalverslag van W. de Z. (voluit: Willem de Zeeuw), die met zijn verslagwerk ook flink aan de weg timmerde. Het is begin september 1980. Ons vlaggenschip speelt op een doordeweekse avond zijn laatste oefenwedstrijd voor de competitiestart. Op eigen terrein tegen derde klasser VDL. Het verslag:
“(…) Dat VDL tenslotte beide punten mee naar huis nam, was nou niet bepaald het gevolg van een zoveel sterker spelend elftal. Natuurlijk, bij vlagen kon men wel zien dat men tegenover een hoger geklasseerd elftal stond, maar twee klassen verschil zat er zeker niet in. Het was jammer dat de thuisclub in de tweede helft, door het uitvallen van Jan Wessteyn en Sj. v.d. Gaag, moest gaan schuiven. En daar deze avond Aad Marrewijk niet van de partij was, was de verdediging na rust kwetsbaarder geworden. Het was L. Lievaart, die na een tiental minuten spelen, zijn club aan een 1-0 voorsprong hielp. Een zeker niet onverdiende voorsprong, gezien het vertoonde spel van de thuisclub. Doordat J. Brabander de bal onvoldoende wist weg te werken, kreeg VDL in de 20e min. gelegenheid de stand op 1-1 te brengen. Nadat Jos Kester het Maassluise doel te hoog had gezocht en J. de Man een vlijmscherp schot door het VDL doel zag gekeerd, wisten de gasten 5 min. voor rust de Dijkse keeper op het verkeerde been te zetten en er 1-2 van te maken. (…) toen het al knap begon te schemeren, zagen de gasten kans de eindstand te bepalen op 2-4. Met duidelijk meer optimisme dan in voorgaande oefenwedstrijden, verliet de trouwe Dijkse Kern de Strijphorst.” Ter completering: na de 1-3 maakte Ton v.d. Ende de 2-3.
Gewoon ‘Leo’ In het verslag worden enige spelers aangeduid met voornamen (Aad, Jos en Ton) en anderen slechts met voorletters (J., Sj., L. en nog 2 keer J.). De voornamen voluit lijken te duiden op mannen die al een vertrouwde plek in het vlaggenschip hebben. En de voorletters misschien op een lichting die nog een plekje moet zien te veroveren. En inderdaad, Leo was toen nog een jonkie. Nu we terugblikken en weten wat L. Lievaart voor de vereniging is gaan betekenen, kunnen we nu bij wijze van eerbetoon gewoon “Leo” zeggen. Iedereen op de Strijphorst weet dan wie die persoon is.
Wie zijn de spelers die later in de voetsporen van Leo zijn getreden? Ik durf eigenlijk geen namen te noemen. Tot aan de derby, kortgeleden tegen Westlandia, dacht ik dat ons hele vlaggenschip aardig in het spoor zat van Leo, maar na de dip tegen CION en TAC’90 laat ik het maar even bij die gedachte. Kom op mannen!! In de maand april 2014 treedt S.V. Honselersdijk op als gastheer voor toekomstige jeugdleden. De jeugd staat dan centraal. Onder die jonkies die kennis komen maken met de vereniging en met de trainers, zullen vast wel weer leuke talenten zitten. Goed initiatief.
