Zelf heb ik ooit, begin jaren `80, een seizoen of twee deel uitgemaakt van het Muppet-elftal. Ik meen me te kunnen herinneren, dat ik tijdelijk als Dr. Bob door het leven ging. De Muppet-naam die ik – en dan put ik opnieuw uit m`n geheugen – te danken had aan het feit dat ik regelmatig om wat voor reden dan ook niet aan wedstrijden deelnam. Samen met Miss Piggy – kom er maar `ns achter wie die bijnaam sierde – maakte ik vervolgens de overstap naar het vierde, wat later vooral furore maakte als het zevende. Een elftal zonder bijnaam. Géén `Muppets`. Géén `Rocco Boys`. Niet `De Stichting`. En ook géén `Fabels`. Wat te boek staat als het eerste vriendenelftal met een bijnaam, aldus `SV Honselersdijk 25 jaar jong`, 15 jaar geleden. Opgericht in 1971, ter ziele gegaan in 1983, de Fabels. Natuurlijk hebben De Fabels hun naam geleend van de in ieder geval toentertijd uiterst succesvolle afsluiter van iedere kinderdag, De Fabeltjeskrant. Kijk `ns op www.fabeltjesweb.nl als dit fenomeen je niet bekend voorkomt. Óf als je melancholiek bent ingesteld. Voetballen konden ze niet, de Fabels, gaven ze zelf aan. Uiterst openhartig en uitgebreid onthulden ze in het krantje ooit Het Geheim van de Fabels. Voetballen kunnen we niet, dat staat als een paal boven water. En tóch waren ze succesvol! Misschien wel omdat er meer bij kwam kijken dan voetbal alleen. Intimidatie en provocatie werd niet geschuwd. Iedere wedstrijd stond vooral in het teken van het misleiden van de tegenstander. Echt! Zo werd de scheidsrechter al vaak het (enge?) bos in gestuurd bij het controleren van de legitimatiekaarten… Een greep uit het woud aan spelers waar De Fabels een beroep op kon doen: • Bor de Wolf, ach, wat een zielig scharminkeltje • Lowieke de Vos, iemand met zo`n figuur kan toch niet lopen? • Zoef de Haas, botst zo nu en dan tegen cornervlag of doelpaal op • Willem Bever, man op leeftijd, compleet met welvaartsbuikje • Ben – inderdaad, géén Ed – Bever, andere helft van het duo Bever • Ome Gerrit, puur rechtsbenige linksbuiten • Piet Hamster, maakt vaak gezellig praatje met tegenstander en/of scheidsrechter • Zilveruitje (geen Fabeltjeskrant-karakter, maar wat maakt het uit!), maakt al `weffend` zijn zoveelste tor En dan hadden ze nog een groot warhoofd, dat maar steeds stond te beweren dat hij eigenlijk helemaal geen keeper is, een klein kereltje op de linksachterplaats (hebbie geen kind aan), een ruige kerel op de rechtsbackplaats (Arie, zo mak als een lammetje), en, tenslotte, de aanvoerder. Die vóór de toss steevast de stand van de zon en de windrichting bepaalde. De laatste door middel van de natte-vinger-methode. De Fabels… Vóór de rust kalm an, na de thee geen pardon meer en heihard toeslaan. Kortom: killers! Die zo nu en dan met opzet een potje verloren, om de rest van de wereld maar niet de indruk te geven, onverslaanbaar te zijn… Een opvallend gezelschap.
