’s Ochtends vroeg 3:00 verzamelen was voor iedereen niet even eenvoudig. Na een kort kop koffie mochten we met de bus vertrekken naar Schiphol in Amsterdam. We waren blij verrast dat onze voorzitter Erik Sosef ons kwam uitzwaaien op dit zeer vroege tijdstip. Aangekomen op Schiphol verliep alles op rolletjes, niet alleen de koffers. Waarna we om 07:15 opstegen richting het altijd zonnige Malaga.
Ook in Malaga verliep alles voorspoedig en dankzij onze nieuw gesponsorde kleding hadden we veel bekijks. Lokale bewoners vroegen zelfs of we Primera Division speelden, dat werd natuurlijk volmondig met Si beantwoord.
Aangekomen bij het hotel verliep het inchecken ook naar wens waardoor we onze kamers op tijd konden betrekken. Na een kort introductie van de trainers Piet en Frank konden we uitgehongerd aan de lunch beginnen. Bepaalde mensen hadden zo veel honger dat de Spaanse bediening hun ogen uitkeken en de koks extra aan de bak moesten, toch Brug?
Na een voettocht door het Spaanse hooggebergte waren we eindelijk uitgeput en wel op het strand aangekomen, waar we een korte training kregen en we alles lekker konden uitzweten. De gebruikelijke stoeipartijen vielen ook weer plaats. Roy Steek onze zandman zal volgende maand nog wel de zandkorrels uit zijn neus en oren halen.
Brug en Rico vonden het nodig om te gaan skinnydippen in de mooie maar koude zee, Piet dacht een geintje uit halen met die twee, kleding verstoppen en meenemen en zij in hun onderbroek naar huis..maar Brug was niet voor 1 gat te vangen. Na een georganiseerde groepsoperatie lag de trainer zelf in de zoute zee.
De barre voettocht vervolgde zich terug waarbij leider Patrick zich aan alle kanten voorbij liet lopen en zelf een half uur later uitgeput en bezweet boven kwam. Met een sjekkie.
Na de eerste pittige inspanningen op ons trainingskamp kregen we toestemming voor ons eerste nieuwjaarsdrankje op het terras in de zon met zo’n 23 graden. Heel vervelend.
In de daar op volgende vrije uurtjes kon iedereen even het hotel verkennen en zijn of haar spullen uitpakken. Over haar gesproken. Onze twee vrouwelijke verzorgsters hebben zich ook weer van hun beste kant laten zien door eerst ons belachelijk te maken op Schiphol met hun roze uitgedoste kledij. Tevens hebben ze het zo druk met zichzelf, dat ze alle zeilen moeten bijzetten om op tijd te verzamelen. Onder het mom van wij zijn vrouwen, proberen ze er onderuit te komen. Wat helaas niet lukt.
Aansluitend werd om 20:00 gegeten waarna er gepokerd en geklaverjast werd met een drankje. Iedereen moest om 24:00 op de kamer zijn, dit werd dan ook braaf opgevolgd. Iedereen was ook gesloopt na 2 korte nachten en een pittige reis en strandtraining.
Nachtrust is heel belangrijk. Quintus heeft dit ondervonden. Flip vond het nodig om het hele Staelduinse Bos om te zagen. Nadat ook Tom Lobert zijn (eigen) kamer had gevonden kon onze groep genieten van de welverdiende nachtrust.
Al met al een top begin van ons trainingskamp in het zonnige Torremolinos.
