De successen stapelden zich schijnbaar op, de eerste jaren. Na de eerste titel volgde een tweede. Logisch. Maar dat die tweede titel nauwelijks een jaar – we hebben het dan over het seizoen `66/`67 – na de eerste werd binnengehaald, mag toch wel verrassend worden genoemd. Wéér feest (`het lied van de club, dat niet te verstaan is`). Wéér allemaal gelukkige mensen (`blijft men in een feestroes – en vooral supporters hebben daar nogal een handje van – dan kunnen er alleen maar teleurstellingen volgen`). En wéér geen receptie in het eigen clubhuis. Echter, dit keer ook niet in Café bij `t Hof maar in Rehoboth, aan het Poeldijkse Pad. Voorafgaand aan de receptie, hadden spelers, bestuursleden, verzorgers, elftalcommissie met hun respectieve dames zich tegoed gedaan aan een feestelijk kampioensdiner in Hotel Verburch in Poeldijk. Het kampioenschap gaf de SV Honselersdijk doorgang tot de 1e klasse van de HVB. Er werd al voorzichtig gedroomd van (en gesproken over!) een toetrede tot ons voetbalwalhalla van toen, de 4e Klasse van de KNVB! De meesten onder ons weten hoelang dát uiteindelijk nog geduurd heeft! Onze SV stond er goed op in het Westland. Twee titels op rij voor zo`n jonge vereniging, maakte alom indruk. Krantenartikelen uit die tijd zijn hier een zichtbare getuige van. Eén en al positiviteit. Hoewel? Er werden, zij het voorzichtig, ook wat kritische noten geplaatst. Het onverstaanbare clublied kwam al voorbij. Evenals de supporters met oogkleppen voor. Maar er was in het Westland, óók iemand, die stilstond bij het achterblijven van de onderbouw. Een periode van stabiliteit, dat had SV Honselersdijk volgens hem nodig. Een periode waarin de `onderbouw` gelegenheid krijgt mee te groeien naar de hogere regionen. Wijze woorden. Want met alleen je eerste elftal op niveau, had je ook toen onvoldoende basis. Het uiteindelijke (gratis) advies van deze kritische volger: `bouw gestaag verder aan de club, die haar bestaansrecht in haar jonge geschiedenis zo ondubbelzinnig heeft bewezen`. Toch nog een positieve afsluiting… Benieuwd hoe het kampioenselftal `66/`67 er uit zag? Aad de Bloois, Mart de Bruin, Nol Kester, Kees van Dijk, Frits de Kleuver, Toon van der Zalm, Aad Koppenol, Henk de Wijs, Wim Lugtenburg, Sybrand van der Boom, Jan van Schie, Leen Stoorvogel. En nog enkele namen: verzorger Pleun v.d. Eijk, trainer Versteeg, voorzitter Karman, grensrechter Jan Thijssen. En wie hielden ze er in dat seizoen nu precies onder? KSD en PGS (laatstgenoemde onder de fusienaam PGS/Vogel) kennen we ook nu nog. Maar de rest? Louter voltooid verleden tijd! Zie hier: AVA 1845, DvJ, Escher Boys, EcSo, Bizon, DORR, Wilsonmeters, KSD… Wedstrijden begonnen om half vijf. Maar gerust ook om half twee. Kennelijk was er in die tijd nog geen sprake van, dat alle standaardelftallen op hetzelfde tijdstip aftrapten. Naar uitwedstrijden gingen soms wel 75 Honselersdijkers mee! Redden we dat nu..?
