We keren even terug naar 1 september 1980, ongeveer een jaar na de verhuizing van het Kasteel naar het spiksplinternieuwe sportcomplex De Strijphorst. Dat waren drukke jaren voor het bestuur en de vrijwilligers. Voor voorzitter Arie van der Eijk een reden om een stapje terug te doen. In de Algemene Ledenvergadering op de 1ste september werd Wim Lugtenburg gekozen als nieuwe voorzitter. Hij werd de vijfde voorzitter van S.V. Honselersdijk na Rik Karman, Cees Lange, Jaap Hage en Arie van der Eijk.
In die jaren was de gewoonte ontstaan dat bij het aantreden van een nieuwe voorzitter, deze ‘nieuweling’ een bestuursverklaring aflegde. Dat is een verklaring waarin het bestuur zijn bedoelingen, ofwel zijn intenties, bekend maakt. Zo’n verklaring heeft iets weg van de jaarlijkse troonrede. In die rede schetst de vorst(in) de plannen van het kabinet. Wim sloot zich bij die gewoonte aan en presenteerde de bestuursintenties.
Intentieverklaring “In de eerste plaats het ‘passen op de winkel’, hetgeen voor ons inhoudt het laten functioneren van deze vereniging in al zijn geledingen en alle lopende en voorkomende zaken afhandelen naar beste kunnen. Maar dat niet alleen. Het luisteren naar de leden en het signaleren van knelpunten zal beslist noodzakelijk zijn om in deze tijd een vereniging te leiden. Het nemen van initiatieven op velerlei gebied waarbij zeker de Aktie voor plavuizen en/of vloerbedekking in ons verenigingsgebouw niet mag en zal ontbreken. Verfraaiing van het gebouw zelf dus, maar ook de direkte omgeving daarvan, zodat het voor een ieder goed en gezellig toeven is nabij of binnen ons verenigingsgebouw. Voor het zover is zal er nog veel moeten gebeuren, maar wij rekenen op uw steun en medewerking. Het financieel beheer zal die aandacht krijgen die het verdient en doorlopend zullen wij de vinger op de pols houden. De financiële lasten die een aantal jaren jaren nog zullen toenemen, zullen wij door een sober maar evenwichtig financieel beleid het hoofd moeten bieden. Wij zullen daartoe verdere maatregelen binnen het verenigingsgebeuren moeten treffen.
Zoals reeds eerder is aangegeven, is een goede onderlinge band een van de belangrijkste pijlers die onze gemeenschap draagt. Wij zullen hier doorlopend naar blijven streven en alles wat binnen ons vermogen ligt daartoe aanwenden. Ook streven wij naar volledige integratie van verschillende takken van sport onder de naam S.V. Honselersdijk binnen onze dorpsgemeenschap. Waar mogelijk zullen wij hiertoe stappen ondernemen. Ook de sociale funktie van ons verenigingsgebouw binnen de dorpsgemeenschap zullen wij blijven onderschrijven. De groei van het aantal jeugdleden zal naar wij verwachten blijven toenemen. Op de wat langere termijn is een afzonderlijk jeugdhonk een van onze wensen en wellicht dat e.e.a. gerealiseerd zou kunnen worden op dat deel van het sportcomplex waar een tribune is geprojekteerd, hetzij in combinatie daarmee danwel afzonderlijk. Wensen genoeg dus, maar wij zullen ons moeten realiseren dat niet alles gelijk kan en aan een prioriteitensysteem niet valt te ontkomen. Wij beloven naar beste weten en kunnen te handelen.”
Strijphorst verenigingsgebouw voor dorpsgemeenschap Kunnen wij de intenties van 1980 terugvinden in de activiteiten die anno 2013 plaatsvinden op de Strijphorst?
De deuren van de Strijphorst staan altijd open. Scholen maken overdag intensief gebruik van de faciliteiten die ons sportcomplex te bieden heeft. ’s Avonds betrekken verenigingen de Sosefhal voor verschillende sporten, zoals zaalvoetbal, handbal en badminton. Het idee om die sporten onder de vlag van S.V. Honselersdijk te beoefenen, is niet gerealiseerd. Wel zijn we een poosje omnivereniging geweest, maar daar is de vereniging van teruggekomen.
Wat de sociale ambitie betreft, de dorpsgemeenschap overloopt het sportpark niet. De Strijphorst is er niet op ingesteld om bijvoorbeeld een doordeweekse soossfeer te creëren. Waar men een kaartje kan leggen of een praatje maken met wat lekkers erbij. Wel vinden er jaarlijks evenementen plaats waar veel mensen op af komen. Voor die evenementen hebben we een bestuurder: Hugo van Velden. Met een legertje vrijwilligers slaagt Hugo er steeds in om van die evenementen een succes te maken. In het seizoen 2012-2013 trok de SuperParty maar liefst 600 bezoekers. Op de avond daarvoor was het feest voor mensen met een beperking, met een recordopkomst van 250 deelnemers. Het Kerstrad draaide 32 ronden met 4 prijzen per ronde. De Sosefhal was opengesteld voor hun kinderen om daar te spelen. En zo is er ook elk jaar Koninginnedag, Familietoernooi en voor de kleintjes Sinterklaas.
Conclusie De intentieverklaring van 1980 lijkt door de jaren heen steeds als een belangrijke gids de aandacht te krijgen van onze bestuurders.
